Tuesday, December 13, 2011

Χαλυβουργία, 40 μέρες μετά

Τα ΜΜΕ, η «σιωπή των αμνών» και ο αγώνας των χαλυβουργών
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΕΣΥ

Η απεργία των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας γράφει μια σύγχρονη εποποιία αντίστασης και ανυπακοής στα εργοδοτικά τελεσίγραφα. Εδώ και 40 ημέρες οι χαλυβουργοί του Ασπρόπυργου δίνουν έναν σκληρό αγώνα ενάντια στο βιομήχανο Μάνεση, και το σχέδιό του να επιβάλει 5ωρη εργασία με μείωση μισθών έως και 50%, ή μαζικές απολύσεις, παρά το γεγονός ότι η εταιρεία είναι κερδοφόρα και έχει αυξημένη παραγωγή και παραγγελίες τον τελευταίο χρόνο. Ήδη, όλες αυτές τις ημέρες που οι εργάτες επιμένουν απεργιακά, έχουν απολυθεί 50 συνάδελφοί τους, αλλά αυτό όχι μόνο δεν τους πτοεί, αλλά τους ατσαλώνει ακόμα περισσότερο.

Sunday, December 11, 2011

Δελτίο Τύπου, Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας

Δελτίο Τύπου 06/12/2011
ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ 24ΩΡΗ ΠΑΝΘΡΙΑΣΙΑΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΚΗΡΥΞΕ ΤΟ ΕΚΕ-ΔΑ ΣΤΙΣ 13/12/11 ΜΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΡΩΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΩΡΑ 10:00.
ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΤΡΟΪΚΕΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

Friday, December 2, 2011

Μήνυμα των απεργών της '"Ελληνικής Χαλυβουργίας" στον εργαζόμενο λαό

''ΟΙ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΙ ΔΕΝ ΛΥΓΙΖΟΥΝ!'' - 1 ΜΗΝΑΣ ΗΡΩΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ!

''ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΕΝΙΚΕΥΟΝΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΟ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ!''

Tuesday, November 22, 2011

Ψήφισμα-κάλεσμα της Συνέλευσης των χαλυβουργών της Ελληνικής Χαλυβουργίας

Συνάδελφοι, ακούστε τη φωνή των χαλυβουργών.

Εμείς οι 400 εργάτες της ελληνικής χαλυβουργίας απεργούμε σαν μια γροθιά για 16η μέρα και συνεχίζουμε. Πίσω δεν κάνουμε, διαλέξαμε τον δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας, υπερασπίζουμε το ψωμί και το μέλλον των παιδιών μας.

Monday, November 7, 2011

“Η τρόικα θέλει να σας καταστρέψει”
του Νόαμ Τσόμσκι

Ο κορυφαίος αμερικανός διανοητής Νόαμ Τσόμσκι σε μια εκ βαθέων και εξαιρετικά επίκαιρη συνέντευξη στο ΒΗΜagazino.
Τον έχουν χαρακτηρίσει «Αϊνστάιν της γλωσσολογίας», «Δαρβίνο της εποχής μας» και «κορυφαίο διανοούμενο του κόσμου». Είναι ένας από τους σημαντικότερους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι που του έδωσε και τον χαρακτηρισμό «ο αντιαμερικανός εξτρεμιστής», τον οποίο χρησιμοποιούν κυρίως οι Αμερικανοί. Η θεμελιώδης πλέον «Ιεραρχία Τσόμσκι», την οποία περιέγραψε το 1956, τον έχει καθιερώσει και ως έναν από τους σημαντικότερους γλωσσολόγους όλων των εποχών. Και όμως, παρ’ ότι έχεις όλα αυτά στο μυαλό σου όταν πηγαίνεις να τον συναντήσεις, ο 83χρονος Νόαμ Τσόμσκι είναι τελικά ακόμη πιο επιβλητικός και εντυπωσιακός από τη φήμη του.

Friday, September 30, 2011

Η αλήθεια για τον «ταξικό πόλεμο» στην Αμερική
Του Richard Wolff

Οι Ρεπουμπλικάνοι υποστηρίζουν, με οργουελικό τρόπο, ότι “ο φόρος εκατομμυριούχων” είναι “ταξικός πόλεμος”. Η πραγματικότητα είναι ότι οι πάμπλουτοι έχουν κερδίσει τον πόλεμο.

Friday, September 23, 2011

«Eσκασε η φούσκα της Mπολόνια» ομολογούν οι Γερμανοί
του ΓIΩPΓOY ΔEΛAΣTIK

Η εισαγωγή διδάκτρων, η σύντμηση του χρόνου σπουδών και η στενή πρόσδεση των πανεπιστημίων στις απαιτήσεις της αγοράς αποτελούν την πεμπτουσία της μεταρρύθμισης που προώθησε η Διαδικασία της Mπολόνια, όμως δεν είναι καθόλου σύμπτωση ότι η φούσκα της Mπολόνια έσκασε τόσο σύντομα μετά τη χρηματοπιστωτική φούσκα

Αναδημοσίευση από την Ημερήσια


Saturday, September 17, 2011

Σοσιαλδημοκρατικές Αυταπάτες
του Immanuel Wallerstein

Η Σοσιαλδημοκρατία έφτασε στο απόγειό της ιδεολογικής της ισχύος κατά την περίοδο μετά 1945,αμέσως μετά τον 2ο Π.Π. , έως τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Εκείνη την εποχή, αντιπροσώπευε μια ιδεολογία και ένα κίνημα που διαμορφώθηκε για τη χρήση των κρατικών πόρων, ώστε να διασφαλιστεί η ανακατανομή του πλούτου των κρατών προς την πλειοψηφία του πληθυσμού με διάφορους συγκεκριμένους τρόπους: τη διεύρυνση των εκπαιδευτικών και των υγειονομικών εγκαταστάσεων καθώς και των παρεχόμενων υπηρεσιών . Με εγγυήσεις για τη διά βίου στήριξη των εισοδημάτων μέσα από τα προγράμματα για την υποστήριξη των αναγκών των μη "οικονομικών ενεργών" ομάδων, ιδιαίτερα των παιδιών και των ηλικιωμένων, και με τα προγράμματα για την ελαχιστοποίηση της ανεργίας. Η Σοσιαλδημοκρατία υποσχόταν ένα συνεχώς καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές, ένα είδος μόνιμου επίπεδο αύξησης των εθνικών και των οικογενειακών εισοδημάτων. Αυτό ήταν που ονομαζόταν ως κράτος πρόνοιας. Ήταν μια ιδεολογία που υποστήριζε την άποψη ότι ο καπιταλισμός θα μπορούσε να «μεταρρυθμιστεί» και να αποκτήσει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο.

Wednesday, August 31, 2011

Οι φοιτητές πρέπει να γίνουν αναρχικοί
Συνέντευξη του Νόαμ Τσόμσκυ στο Γερμανικό περιοδικό Die Zeit

“Οι αναρχικοί προσπαθούν να προσδιορίσουν τις εξουσιαστικές δομές. Πιέζουν αυτούς που ασκούν εξουσία να δικαιολογήσουν τους εαυτούς τους. Η δικαιολόγηση δεν πετυχαίνει τις περισσότερες φορές. Τότε οι αναρχικοί δουλεύουν για να αποκαλύψουν και να κατανοήσουν τις δομές, είτε έχουν να κάνουν με πατριαρχικές οικογένειες, ένα διεθνές μαφιόζικο σύστημα, ή τις ιδιωτικές τυραννίες της οικονομίας, τις πολυεθνικές."

Αναδημοσίευση από http://parallhlografos.wordpress.com/


Wednesday, August 24, 2011

Κλέφτες καταστημάτων όλου του κόσμου ενωθείτε
του Slavoj Zizek

Η επανάληψη, σύμφωνα με τον Χέγκελ, παίζει σημαντικό ρόλο στην ιστορία: όταν κάτι συμβαίνει μόνο μία φορά, μπορεί να εκληφθεί ως ατύχημα, κάτι δηλαδή που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν η κατάσταση είχε εξελιχθεί διαφορετικά. Αλλά όταν το ίδιο γεγονός επαναλαμβάνεται, αυτό είναι σημάδι ότι μια βαθύτερη ιστορική διαδικασία εκτυλίσσεται. Όταν ο Ναπολέων ηττήθηκε στη Λειψία το 1813, φάνηκε σαν κακοτυχία. Όταν όμως ηττήθηκε και πάλι στο Waterloo, ήταν σαφές πλέον ότι η εποχή του τελείωνε.

Wednesday, August 3, 2011

Όλη η δύναμη στα ελεύθερα πανεπιστήμια του μέλλοντος
Αναδημοσίευση από την Αυγή

Το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης [ΕΠΚ] αποτέλεσε μια απόπειρα αναζωογόνησης του απελευθερωτικού χαρακτήρα της έρευνας και της μάθησης, εν μέσω μιας συνεχούς εμπορευματοποίησης της παραγωγής γνώσης στην κοινωνία. Παρακολουθώντας την εκπαίδευση και την έρευνα να εντάσσονται σε μια βιομηχανία που οργανώνεται πάνω σε εταιρικά πρότυπα, επιδιώξαμε να επαναφέρουμε στη ζωή την ιδέα του Πανεπιστημίου. Με τον όρο «ζωή» αναφερόμαστε στη ταραγμένη πραγματικότητα που βιώνουν οι άνθρωποι εν μέσω των αντιφάσεων του καπιταλισμού. Στόχος μας ήταν να επανασυνδέσουμε την παραγωγή της γνώσης, τη μάθηση και τη συμμετοχή των δεξιοτήτων με την καθημερινότητα, μέσα από ένα αυτό-οργανωμένο θεσμικό πλαίσιο ενός ελεύθερου πανεπιστημίου. Η πρόθεσή μας αυτή ήταν πολυσύνθετη και βέβαια ουτοπική, ταυτόχρονα όμως πρακτική και πειραματική. Μετατρέψαμε το διαμέρισμά μας στην Κοπεγχάγη σε Πανεπιστήμιο διακηρύσσοντας πολύ απλά ότι «αυτό είναι ένα πανεπιστήμιο.» Έτσι, με αυτή τη δηλωτική πράξη, το οικιακό περιβάλλον του διαμερίσματός μας μετατράπηκε σε πανεπιστήμιο. Δεν απαιτήθηκε καμία αλλαγή στην διαρρύθμιση, εκτός μικρών πραγμάτων που χρειάζονται προκειμένου να φιλοξενηθούν άνθρωποι και να παρουσιάσουν τις σκέψεις τους, να μελετήσουν το αρχειακό υλικό, να προβάλουν φιλμ, να παρουσιάσουν έγγραφα και έργα τέχνης. Το σπίτι μας έγινε ένα δημόσιο ίδρυμα ταγμένο στην διαδικασία παραγωγής της κοινοτικής γνώσης και των κυμαινόμενων επιθυμιών

Sunday, July 17, 2011

Ελεγχόμενη (από τις ελίτ) ή λαϊκή χρεοκοπία;
του Τάκη Φωτόπουλου

Στο προηγούμενο άρθρο[1] αναφέρθηκα στη βαριά ήττα που υπέστη το λαϊκό κίνημα με το άνετο πέρασμα από τις ντόπιες και ξένες ελίτ του καταστροφικού για τα λαϊκά στρώματα «μεσοπρόθεσμου» που επέβαλαν οι «εταίροι» μας στην ΕΕ. Και αυτό, παρά την απόπειρα «ωραιοποίησης» της ήττας από εκείνο μάλιστα το τμήμα της Αριστεράς που φέρει ιδιαίτερη ευθύνη για την ήττα αυτή, με τις ψευδαισθήσεις που καλλιεργούσε ότι με ειρηνική περικύκλωση της Βουλής κ.λπ. θα την απέτρεπε. Φυσικά, η Χούντα αυτή δεν διαθέτει πλέον την παραμικρή λαϊκή νομιμοποίηση και στηρίζεται αποκλειστικά στην ωμή φυσική βία, όπως έδειξε ο τρόπος με τον οποίο ματοκύλισε την Αθήνα τις 29 του Ιούνη για να τρομοκρατήσει τους «νοικοκυραίους» που πνέουν πια μένεα εναντίον της και τυχόν θα σκεφτόντουσαν να πάρουν μέρος στις εκδηλώσεις εναντίον της. Kαι η οργή όλων κατά της Χούντας συνεχώς εντείνεται, ιδιαίτερα όταν τις τελευταίες ημέρες αποκαλύφθηκε ότι θα μπορούσε κάλλιστα να «καθίσει στο σκαμνί» στο μέλλον για εσχάτη προδοσία (μαζί με τους επαγγελματίες πολιτικάντηδες που τη στηρίζουν), όχι μόνο για τη ριζική υπονόμευση κάθε εθνικής κυριαρχίας, εφόσον εσκεμμένα επέλεξε να είναι τυφλό όργανο της υπερεθνικής ελίτ (και τώρα και της εγκληματικής Σιωνιστικής ελίτ!), αλλά και για την εσκεμμένη καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων όταν αγνόησε τη πρόταση του υπό τον Πούτιν τμήματος της Ρώσικης ελίτ για δάνειο χωρίς τους ληστρικούς όρους των «εταίρων» μας στην Ε.Ε., πέρυσι τον Φεβρουάριο, μόνο και μόνο για να υπακούσει στα αφεντικά της σε Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες ![2]

Sunday, July 3, 2011

Τα μαθήματα από τη βαρύτατη λαϊκή ήττα
Του Τάκη Φωτόπουλου

Το άνετο πέρασμα των πιο καταστροφικών μέτρων στην Ιστορία αυτού του τόπου, τα οποία οδηγούν και στο μαζικό ξεπούλημα του ίδιου του κοινωνικού μας πλούτου, σημαίνει ότι τα λαϊκά στρώματα υπέστησαν την πιο βαριά ήττα τους στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, στα χέρια της κοινοβουλευτικής «χούντας του Γιωργάκη».

Αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία


Saturday, July 2, 2011

ΜΠΔΣ-Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων 2011-2015
Αναδημοσίευση από RadicalDesire

Έτος Όνομα Εκτιμώμενος χρόνος Ποσοστό του Δημοσίου Ποσοστό προς πώληση Είδος συναλλαγής

2011
Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος (OTE) 2ο τρίμηνο 16.0% 10,0% Πώληση Μετοχών

Εταιρία Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης 3ο τρίμηνο 74,0% 40% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ) 3ο τρίμηνο 100,0% - Επέκταση Σύμβασης

Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου 1 3ο τρίμηνο 100,0% - Επέκταση Σύμβασης

Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου 2 3ο τρίμηνο 100,0% - Νέες Άδειες Παιγνίων

Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης 3ο τρίμηνο 74,3% 23,3% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Κρατικά Λαχεία 3ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς 4ο τρίμηνο 74,1% 23,1% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) 4ο τρίμηνο 99,8% 99,8% Πώληση Μετοχών

Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο 4ο τρίμηνο 34,0% 34,0% Πώληση Μετοχών

Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ) 4ο τρίμηνο 65,0% 55,0% Πώληση Μετοχών

Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Αερίου (ΔΕΣΦΑ) 4ο τρίμηνο 65,0% 31,0% Πώληση Μετοχών

ΤΡΑΙΝΟΣΕ 4ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών

ΛΑΡΚΟ 4ο τρίμηνο 55,2% 55,2% Πώληση Μετοχών

Alpha Bank 4ο τρίμηνο 0,6% 0,6% Πώληση Μετοχών

Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος 4ο τρίμηνο 1,2% 1,2% Πώληση Μετοχών

Οργανισμός Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος (ΟΔΙΕ) 4ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών

Άδειες Κινητής Τηλεφωνίας 4ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Επέκταση Σύμβασης

Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας 4ο τρίμηνο 49,0% 49,0% Πώληση Μετοχών

Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ) 4ο τρίμηνο 72,6% 72,6% Πώληση Μετοχών

Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου 4ο τρίμηνο 34,0% 34,0% Πώληση Μετοχών

Ελληνικό 1 4ο τρίμηνο 100,0% - Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Τέσσερα Αεροσκάφη Airbus 4ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση

Ακίνητα 1 4ο τρίμηνο 100,0% - Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

2012
Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ) 1ο τρίμηνο 55,0% ³ 21% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) 1ο τρίμηνο 35,5% 35,5% Πώληση Μετοχών

Τράπεζα Πειραιώς 1ο τρίμηνο 1,3% 1,3% Πώληση Μετοχών

Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος (ATE) 1ο τρίμηνο 77,3% 26,2% Πώληση Μετοχών

Αυτοκινητόδρομος «Εγνατία Οδός» 1ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ) 1ο τρίμηνο 90,0% ³ 40% Πώληση Μετοχών

Λιμάνια 1 1ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Εταιρία Ύδρευσης Αποχέτευσης Πρωτευούσης 2ο τρίμηνο 61,3% 27,3% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων 2ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ακίνητα 2 2ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) 3ο τρίμηνο 51,0% 17,0% Πώληση Μετοχών

Ελληνικοί Αυτοκινητόδρομοι 1 3ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Περιφερειακά Αεροδρόμια 1 3ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ελληνικό 2 4ο τρίμηνο 100,0% - Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ακίνητα 3 4ο τρίμηνο 100,0% - Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ψηφιακό Μέρισμα 1 4ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Δικαιωμάτων

Εταιρία Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης 4ο τρίμηνο 34,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Μεταλλευτικά Δικαιώματα 1 4ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ
2013

Υποθαλάσσιο κοίτασμα φυσικού αερίου «Ν. Καβάλα» 1ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Περιφερειακά Αεροδρόμια 2 2ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Λιμάνια 2 2ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ακίνητα 4 3ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Μεταλλευτικά Δικαιώματα 2 3ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ψηφιακό Μέρισμα 2 4ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Δικαιωμάτων

Εταιρία Ύδρευσης Αποχέτευσης Πρωτευούσης 4ο τρίμηνο 34,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ελληνικοί Αυτοκινητόδρομοι 2 4ο τρίμηνο 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ
2014

Ελληνικοί Αυτοκινητόδρομοι 3 100,0% 100,0% Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ακίνητη Περιουσία 100,0% - Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

2015
Ελληνικοί Αυτοκινητόδρομοι 4 100,0% - Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Ακίνητη Περιουσία 100,0% - Πώληση Μετοχών ΕΕΣ

Σημείωση: Όπου εμφανίζονται με έντονα στοιχεία τα ποσοστά 100% 100%, σημαίνουν ότι το δημόσιο είναι κάτοχος του 100% του ποσοστού της ιδιοκτησίας και θα πωλήσει ολόκληρο αυτό το ποσοστό. Έτσι, εξ ολοκλήρου θα πωληθούν από το κράτος: Τα Κρατικά Λαχεία, ο ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ο Οργανισμός Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος, τέσσερα αεροσκάφη Airbus, η Εγνατία Οδός, Λιμάνια (σε δύο φάσεις), το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, οι Ελληνικοί Αυτοκινητόδρομοι, τα Περιφερειακά Αεροδρόμια, τα Μεταλλευτικά Δικαιώματα, το Ψηφιακό Μέρισμα του Δημοσίου, Το Υποθαλάσσιο Κοίτασμα Φυσικού Αερίου Ν. Καβάλα, και Ακίνητα (σε τέσσερις φάσεις). Στον ΟΤΕ, το δημόσιο θα πουλήσει το 10% από το 16% των μετοχών που διαθέτει (θα έχει 6% των μετοχών), στην ΕΥΑΘ το 40% από το 74%(θα έχει το 34% των μετοχών), στον ΟΛΘ το 23.3% απ' το 74.3% (θα έχει το 51% των μετοχών), στον ΟΛΠ το 23.1% από το 74.1% (θα έχει το 51% των μετοχών), στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα θα πουλήσει ολόκληρο το ποστοστό 99.8% των μετοχών του, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ολόκληρο το 34% των μετοχών του, στη ΔΕΠΑ το 55% από το 65% των μετοχών του (θα έχει 10% των μετοχών), στη ΔΕΣΦΑ το 31% απ' το 65% των μετοχών του (θα έχει 34% των μετοχών), στη ΛΑΡΚΟ και το 55.2% των μετοχών του δημοσίου θα πουληθεί, στο Ελληνικό Καζίνο Πάρνιθας και το 49% του Δημοσίου θα πουληθεί, στην ΕΛΒΟ και το 72.6% του Δημοσίου θα πουληθεί, στον ΟΠΑΠ θα πουληθεί το 34% των μετοχών του Δημοσίου, στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών θα πουληθεί ποσοστό μεγαλύτερο του 21% από το 55% που ανήκει στο Δημόσιο, στα Ελληνικά Πετρέλαια θα πουληθεί και το 35% του Δημοσίου, στην Αγροτική Τράπεζα θα πουληθεί το 26.2% από το 77.3% του Δημοσίου, στα ΕΛΤΑ θα πουληθεί ποσοστό μεγαλύτερο του 40% από τα 90% που κατέχει το Δημόσιο, στην ΕΥΑΠ το 27.3% από το 61.3% του Δημοσίου θα πουληθεί, και στη ΔΕΗ θα πουληθεί το 17% του 51% του Δημοσίου (που θα έχει 34% των μετοχών).

Πηγή: Σχέδιο Νόμου "Μεσοπρόθεσμης Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015", σελ. 9.

Monday, June 6, 2011

Τυνησία : Ο αγώνας συνεχίζεται
του Don Duncan

Ο αγώνας του Τυνησιακού λαού ο οποίος ανέτρεψε τον Zine al-Abidine Ben Ali δεν έχει ακόμα τελειώσει. Οι διαδηλώσεις ενάντια στην προσωρινή κυβέρνηση, η οποία ανέλαβε να εξασφαλίσει τους σκοπούς της επανάστασης, συνεχίζονται. Πολλοί από τους νεολαίους που συμμετέχουν σε αυτές συλλαμβάνονται από την αστυνομία της Τύνιδας.

Saturday, May 28, 2011

Ψήφισμα Λαϊκής Συνέλευσης Πλατείας Συντάγματος

Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.

Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας.

Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.

Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της.

Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.

Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.


ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!


ΙΣΟΤΗΤΑ - ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!


Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!


Πηγή: http://real-democracy.gr/el/ψηφισμα-λαικησ-συνελευσησ-πλατειασ-συνταγματοσ-0

Thursday, May 26, 2011

Θα ήταν πολιτική αυτοκτονία για την Ελλάδα η στάση πληρωμών ή έξυπνη κίνηση; τoυ Aditya Chakrabortty, Guardian

Από τον George Bush έως τον George Osborne, πολλά ηλίθια και ανειλικρινή πράγματα έχουν ειπωθεί κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Αλλά ένα είδος βραβείου θα έπρεπε να πάει στον Lorenzo Bini Smaghi.

Aναδημοσίευση από //ΠαραλληλοΓράφος//


Sunday, April 10, 2011

Ο πόλεμος στη Λιβύη και η αριστερά
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Αυγή

Η δυτική επέμβαση στη Λιβύη έχει πυροδοτήσει μια μεγάλη διαμάχη ανάμεσα σε πολιτικούς και στρατιωτικούς αναλυτές, πολιτικούς και στρατιωτικούς, διανοούμενους και αγωνιστές. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η διαμάχη στους κόλπους της αριστεράς, όχι μόνο για το τελικό διά ταύτα (υπέρ ή κατά της επέμβασης), αλλά και για τις αποχρώσεις και τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται. Δημοσιεύουμε σήμερα εκτενή αποσπάσματα από τρία σχετικά κείμενα, που καλύπτουν όλο το φάσμα των απόψεων: του γνωστού κοινωνιολόγου και ιστορικού Immanuel Wallerstein («The Great Libyan Distraction», 1.4.2011), του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, ειδικού για θέματα της Μέσης Ανατολής Juan Cole («An open letter to the Left on Libya», 27.3.2011) και του γνωστού διανοούμενου και αγωνιστή Tariq Ali («Libya is another case of selective vigilantism by the west», Τhe Guardian, 29.3.2011).Στρ. Μπ.

Ο μεγάλος αποπροσανατολισμός

του Immanuel Wallerstein

Saturday, April 9, 2011

Ο Θούριος του Ρήγα Φεραίου

Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, στις ράχες στα βουνά;
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά;

Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Κάλλιο είναι μιάς ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή.

Τι σ' ωφελεί αν ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά;
στοχάσου πως σε ψένουν, καθ' ώραν στην φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθής
ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθής.

Δουλεύεις όλη ημέρα, σε ό,τι κι αν σε πει,
κι' αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα σου να πιει.
Ο Σούτζος, κι ο Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής
Γκίκας και Μαυρογένης, καθρέπτης, ειν' να ιδής.

Ανδρείοι καπετάνοι, παπάδες, λαϊκοί,
σκοτώθηκαν κι αγάδες, με άδικον σπαθί.
Κι αμέτρητοι άλλοι τόσοι, και Τούρκοι και Ρωμιοί,
ζωήν και πλούτον χάνουν, χωρίς καμμιά αφορμή.

Ελάτε με έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν,
να κάμωμεν τον όρκον, επάνω στον σταυρόν.
Συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν
να βάλωμεν εις όλα, να δίδουν ορισμόν.

Οι νόμοι να 'ν' ο πρώτος, και μόνος οδηγός,
και της πατρίδος ένας, να γένει αρχηγός.
Γιατί κι η αναρχία, ομοιάζει την σκλαβιά,
να ζούμε σαν θηρία, ειν' πιο σκληρή φωτιά.

Και τότε με τα χέρια, ψηλά στον ουρανόν
ας πούμ' απ' την καρδιά μας, ετούτα στον Θεόν.

Εδώ σηκώνονται οι πατριώτες όρθιοι,
και υψώνοντας τα χέρια προς τον ουρανόν,
κάνουν τον όρκον.

Ω βασιλεύ του κόσμου, ορκίζομαι σε Σε,
στην γνώμην των τυράννων, να μην έλθω ποτέ.
Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ,
εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ.

Εν όσω ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός,
για να τους αφανίσω, θε νάναι σταθερός.
Πιστός εις την πατρίδα, συντρίβω τον ζυγόν,
αχώριστος για να 'μαι, υπό τον στρατηγόν.

Κι αν παραβώ τον όρκον, ν' αστράψ' ο ουρανός,
και να με κατακάψη, να γένω σαν καπνός.

Τέλος του όρκου

Σ' ανατολή και δύση, και νότον και βοριά,
για την πατρίδα όλοι, να 'χωμεν μια καρδιά.
Στην πίστιν του καθ' ένας, ελεύθερος να ζη,
στην δόξαν του πολέμου, να τρέξωμεν μαζί.

Βουλγάροι κι Αρβανήτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,
πως είμαστ' αντριωμένοι, παντού να ξακουσθή.

Όσα απ' την τυραννίαν, πήγαν στην ξενητιά
στον τόπον του καθ' ένας, ας έλθη τώρα πιά.
Και όσοι του πολεμου, την τέχνην αγροικούν
Εδώ ας τρέξουν όλοι, τυρράνους να νικούν.

Η Ρούμελη τους κράζει, μ' αγκάλες ανοιχτές,
τους δίδει βιό και τόπον, αξίες και τιμές.
Ως ποτ' οφφικιάλος, σε ξένους Βασιλείς;
έλα να γένης στύλος, δικής σου της φυλής.

Κάλλιο για την πατρίδα, κανένας να χαθή
ή να κρεμάση φούντα, για ξένον στο σπαθί.
Και όσοι προσκυνήσουν, δεν είναι πιά εχθροί,
αδέλφια μας θα γένουν, ας είναι κ' εθνικοί.

Μα όσοι θα τολμήσουν, αντίκρυ να σταθούν,
εκείνοι και δικοί μας, αν είναι, ας χαθούν.
Σουλιώτες και Μανιάτες, λιοντάρια ξακουστά
ως πότε σταις σπηλιές σας, κοιμάστε σφαλιστά;

Μαυροβουνιού καπλάνια, Ολύμπου σταυραητοί,
κι Αγράφων τα ξεφτέρια, γεννήστε μια ψυχή.
Ανδρείοι Μακεδόνες, ορμήσετε για μια,
και αίμα των τυράννων, ρουφήξτε σα θεριά.

Του Σάββα και Δουνάβου, αδέλφια Χριστιανοί,
με τα άρματα στο χέρι, καθ' ένας ας φανή,
Το αίμα σας ας βράση, με δίκαιον θυμόν,
μικροί μεγάλοι ομώστε, τυρράννου τον χαμόν.

Λεβέντες αντριωμένοι, Μαυροθαλασσινοί,
ο βάρβαρος ως πότε, θε να σας τυραννή.
Μην καρτερήτε πλέον, ανίκητοι Λαζοί,
χωθήτε στο μπογάζι, μ' εμάς και σεις μαζί.

Δελφίνια της θαλάσσης, αζδέρια των νησιών,
σαν αστραπή χυθήτε, χτυπάτε τον εχθρόν.
Της Κρήτης και της Νύδρας, θαλασσινά πουλιά,
καιρός ειν' της πατριδος, ν' ακούστε την λαλιά.

Κι οσ' είστε στην αρμάδα, σαν άξια παιδιά,
οι νόμοι σας προστάζουν, να βάλετε φωτιά.
Με εμάς κι εσείς Μαλτέζοι, γεννήτε ένα κορμί,
κατά της τυραννίας, ριχθήτε με ορμή.

Σας κράζει η Ελλάδα, σας θέλει, σας πονεί,
ζητά την συνδρομήν σας, με μητρική φωνή.
Τι σκέκεις Παζβαντζιόγλου, τόσον εκστατικός;
τινάξου στο Μπαλκάνι, φώλιασε σαν αητός.

Τους μπούφους και κοράκους, καθόλου μην ψηφάς,
με τον ραγιά ενώσου, αν θέλης να νικάς.
Συλήστρα και Μπραίλα, Σμαήλι και Κιλί,
Μπενδέρι και Χωτήνι, εσένα προσκαλεί.

Στρατεύματα σου στείλε, κ' εκείνα προσκυνούν
γιατί στην τυρραννίαν, να ζήσουν δεν μπορούν.
Γκιουρντζή πιά μη κοιμάσαι, σηκώσου με ορμήν,
τον Προύσια να μοιάσης, έχεις την αφορμήν.

Και συ που στο Χαλέπι, ελεύθερα φρονείς
πασιά καιρόν μη χάνεις, στον κάμπον να φανής.
Με τα στρατεύματά σου, ευθύς να συκωθής,
στης Πόλης τα φερμάνια, ποτέ να μη δοθής.

Του Μισιριού ασλάνια, για πρώτη σας δουλειά,
δικόν σας ένα μπέη, κάμετε βασιλιά.
Χαράτζι της Αιγύπτου, στην Πόλη ας μη φανή,
για να ψοφήσει ο λύκος, όπου σας τυραννεί.

Με μια καρδιά όλοι, μια γνώμη, μια ψυχή,
χτυπάτε του τυράννου, την ρίζα να χαθή.
Να ανάψουμε μια φλόγα, σε όλην την Τουρκιά,
να τρέξει από την Μπόσνα, και ως την Αραπιά.

Ψηλά στα μπαϊράκια, σηκώστε τον σταυρόν,
και σαν αστροπελέκια, χτυπατε τον εχθρόν.
Ποτέ μη στοχασθήτε, πως είναι δυνατός,
καρδιοκτυπά και τρέμει, σαν τον λαγόν κι αυτός.

Τριακόσιοι Γκιρτζιαλήδες, τον έκαμαν να ιδή,
πως δεν μπορεί με τόπια, μπροστά τους να εβγεί.
Λοιπόν γιατί αργήτε, τι στέκεσθε νεκροί;
ξυπνήστε μην είστε ενάντιοι κι εχθροί.

Πως οι προπάτορές μας, ορμούσαν σα θεριά,
για την ελευθερία, πηδούσαν στη φωτιά.
Έτσι κι ημείς, αδέλφια, ν' αρπάξουμε για μια
τα άρματα, και να βγούμεν απ' την πικρή σκλαβιά.

Να σφάξουμε τους λύκους, που στον ζυγόν βαστούν,
και Χριστιανούς και Τούρκους, σκληρά τους τυραννούν.
Στεργιάς και του πελάγου, να λάμψη ο σταυρός,
και στην δικαιοσύνην, να σκύψη ο εχθρός.

Ο κόσμος να γλυτώση, απ' αύτην την πληγή,
κ' ελεύθεροι να ζώμεν, αδέλφια εις την γη.

Monday, February 7, 2011

Ανακοίνωση των απεργών πείνας μεταναστών – 5/2/2011

Διανύοντας τη 12η μέρα απεργίας πείνας, θέλουμε για άλλη μια φορά να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο γύρω από τον σκληρό αγώνα που αποφασίσαμε να κάνουμε για αξιοπρεπή ζωή.

Τώρα που σταμάτησε ο πόλεμος της λάσπης και των ψεμάτων, που κατέκλυσαν τα ΜΜΕ τις πρώτες μέρες της απεργίας πείνας στη Νομική, τώρα που η παραπλανητική κουβέντα για το πανεπιστημιακό άσυλο μπήκε στην άκρη, τώρα που Ελληνες σύντροφοί μας διώκονται σχεδόν σαν δουλέμποροι, τώρα που ακόμα και υπουργοί παραδέχονται κάποια από τα δίκια μας, ήρθε η ώρα ν’ ακουστεί δυνατά το δίκαιο αίτημά μας για νομιμοποίηση, για να μπει ένα τέλος στην πολύχρονη εκμετάλλευσή μας στην Ελλάδα.

Δηλώνουμε ξανά σε όλους τους τόνους και προς κάθε πλευρά, ότι ζούμε χρόνια στην Ελλάδα, ότι δουλεύουμε ανασφάλιστοι και με μεροκάματα πείνας. Ηρθαμε στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και ξεκινήσαμε αυτόν τον αγώνα, γιατί δεν πάει άλλο. Κι αυτή η απόφαση είναι όλη δική μας, εμάς των 300 και όλων των άλλων μεταναστών που μας εμπιστεύθηκαν ν’ αγωνιστούμε γι’ αυτή.

Δεν θα σταματήσουμε αυτή την απεργία πείνας ό,τι και αν συμβεί σε μας, στην υγεία μας και τη ζωή μας. ‘Η θα φύγουμε σαν αξιοπρεπείς άνθρωποι με ψηλά το κεφάλαι και με εγγυήσεις ότι θα ζούμε νόμιμα και με δικαιώματα ή αλλιώς δεν έχουμε λόγο να ζούμε.

Ο αγώνας μας είναι αγώνας και όλων των Ελλήνων συναδέλφων μας. Τους καλούμε για άλλη μια φορά να σταθούν δίπλα μας και στο ύψος των περιστάσεων.

Καλούμε την κυβέρνηση να σταματήσει την αδιαλλαξία απέναντί μας και να προχωρήσει στα αυτονόητα. Είμαστε εργαζόμενοι στην Ελλάδα και ή θα μας αντιμετωπίσει ως τέτοιους ή να δώσει εντολή για κατασκευή 300 φερέτρων.

5 Φεβρουαρίου 2011

12η μέρα απεργίας πείνας

Thursday, February 3, 2011

Καθεστώς πεονίας
Του Δημήτρη Καζάκη*

Τις τελευταίες ημέρες οι συζητήσεις για την «τελική λύση», που προετοιμάζουν οι τράπεζες και το πολιτικό τους προσωπικό για την Ελλάδα και το σύνολο των υπό χρεοκοπία χωρών της Ε.Ε., κορυφώνονται στο παρασκήνιο των ηγετικών κύκλων της ευρωζώνης. Οι πιέσεις, οι εκβιασμοί, τα ποικίλα πάρε δώσε, τα πλασαρίσματα στην αγορά, οι διασυνδέσεις πολιτικής - κερδοσκόπων δίνουν και παίρνουν. Όμως η ΕΛλάδα δεν πρέπει να ανησυχεί, διότι έχει πολιτικούς εκπροσώπους που στέκονται υπεράνω όλων αυτών. Το απέδειξαν ακόμη μια φορά τόσο ο κ. Παπακωνσταντίνου όσο και ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Παπανδρέου.



Έτσι, ενώ στις αγορές επικρατεί τρικυμία, είχαμε τον υπουργό Οικονομικών να δηλώνει στο Routers (28.1) ότι αξίζει να συζητηθεί η ιδέα για την επαναγορά των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου σε τιμές χαμηλότερες από τις ονομαστικές. Απαντώντας σε ερώτηση στο περιθώριο των εργασιών του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός σχετικά με την επαναγορά ομολόγων του Δημοσίου, ο κ. Παπακωνσταντίνου σημείωσε πως, για να γίνει κάτι τέτοιο, «χρειάζονται χρήματα και έτσι είναι μία από τις ιδέες που συζητούνται, όχι επίσημα». «Είναι» πρόσθεσε «μια ιδέα που αξίζει κάποια συζήτηση, όπως και άλλες».

Η δήλωση αυτή είναι η πρώτη επίσημη παραδοχή ότι η κυβέρνηση συζητά ή είναι ανοιχτή στην αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας. Και μάλιστα με «κούρεμα». Κάτι που μετά βδελυγμίας αρνείται επίσημα, π.χ., ο πρωθυπουργός της χώρας, ο οποίος σε συνέντευξη του στο CNN την ίδια ημέρα δήλωσε:
«Όσον αφορά την αναδιάρθρωση, οι απόψεις μας είναι σαφείς. Είμαστε στον σωστό δρόμο για να περιορίσουμε το χρέος μας. Μπορεί να αυξηθεί κατά τι, την επόμενη χρονιά, γιατί έχουμε ελλείμματα. Αλλά μετά θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Αυτό σημαίνει περιορισμό του χρέους μας και η ανάπτυξη θα περιορίσει το χρέος μας. Υπάρχει κάτι που μπορεί να γίνει, όμως, και είναι πολύ σημαντικό. Το χρέος, το οποίο συσσωρεύεται, ή τα δάνεια από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση θα επικηκυνθούν, ώατς η αποπληρωμή να γίνει σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και, ενδεχομένως, με καλύτερους όρους. Αυτό είναι πολύ σημαντικό».

Ο πρωθυπουργός είναι ενάντια στην αναδιάρθρωση του χρέους, αλλά είναι ανοιχτός στην επιμήκυνση τόσο του συνολικού χρέους όσο και του δανείου από το ΔΝΤ και την Ε.Ε. Αυτό που φαίνεται να καίει τον πρωθυπουργό δεν είναι αυτή καθαυτή η αναδιάρθρωση, αλλά το να μην υπάρξει «κούρεμα». Ποια συμφέροντα υπερασπίζεται ο πρωθυπουργός όταν δέχεται αφενός τη χειρότερη μορφή αναδιάρθρωσης, δηλαδή την επιμήκυνση, αλλά αρνείται ακόμη και ένα στοιχειώδες «κούρεμα»; θα το δούμε πιο κάτω.


Περίεργες δηλώσεις


Ωστόσο ο κ. Παπακωνσταντίνου έκανε ένα ακόμη βήμα: πυροδότησε επίσημα τη φημολογία περί επαναγοράς του χρέους, του κύριου δημόσιου χρέους της Ελλάδας, σε τιμές χαμηλότερες από τις ονομαστικές, δηλαδή με κούρεμα. Το γεγονός αυτό έφερε πανικό στην ίδια την κυβέρνηση, με τον κ. Πεταλωτή να δηλώνει: «Ο κ. Παπακωνσταντίνου είπε ότι υπάρχει η ιδέα για τη συζήτηση της επαναγοράς» συμπληρώνοντας πως «είναι μια δημόσια συζήτηση στην οποία εμείς δεν συμμετέχουμε αυτή τη στιγμή».
Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση πήρε αποστάσεις από τον κ. Παπακωνσταντίνου και προσπάθησε να υποβαθμίσει το όλο ζήτημα. «Υπάρχουν πολλά σενάρια (...) εμείς στη μόνη συζήτηση που συμμετέχουμε είναι η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους των 110 δισ. ευρώ και μένουμε εκεί» πρόσθεσε ο κ. Πεταλωτής.

Οι δηλώσεις αυτές δεν φαίνεται να πτόησαν ούτε να φρονημάτισαν τον κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος, δυο ημέρες αργότερα, επανέλαβε την ίδια δήλωση στην αυστριακή «Der Standard» (30.1). Απαντώντας στην ερώτηση για το ενδεχόμενο επαναγοράς κρατικών ομολόγων, ο κ. Παπακωνσταντίνου διευκρινίζει πως πρόκειται για πρόταση που βρίσκεται επί τάπητος, δεν προέρχεται από την Ελλάδα και δεν υπάρχει επίσημα σχετική συζήτηση, αλλά συζητείται ως ιδέα, όπως και άλλες σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Με δυο λόγια, ο κ. Πεταλωτής επιβεβαιώνει αυτό που είναι ευρέως γνωστό. Δεν είναι η κυβέρνηση που αποφασίζει, αλλά οι «εταίροι», οι οποίοι διεξάγουν συζητήσεις για σενάρια και εναλλακτικές για την Ελλάδα ερήμην της. Η χώρα και ο λαός της θα κληθούν απλώς να πληρώσουν τις επιλογές που γίνονται ερήμην τους. Κι αυτό φυσικά ονομάζεται εθνικά υπερήφανη πολιτική, αντάξια των μελανότερων σελίδων του δωσιλογισμού που γέννησε αυτός ο τόπος.

Από την άλλη, ο κ. Παπακωνσταντινου φημίζεται για τις δηλώσεις του, τις οποίες η χώρα έχει πληρώσει πολύ ακριβά στα κερδοσκοπικά παιχνίδια της αγοράς, θυμηθείτε τις δηλώσεις του περί «Τιτανικού», περί όσων επενδύουν εναντίον της Ελλάδας, οι οποίοι «θα χάσουν τα πουκάμισα τους» κ.ο.κ. Δηλώσεις που γίνονταν πάντα σε τόσο καίριες στιγμές, ώστε πυροδοτούσαν άγριες κερδοσκοπικές εκρήξεις στις αγορές.
Το ίδιο επαναλαμβάνει και τώρα με τις δηλώσεις του περί επαναγοράς χρέους. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι υπάρχουν κινήσεις ήδη από τραπεζικά και επιχειρηματικά συμφέροντα εντός της Ελλάδας να αγοράσουν στη δευτερογενή αγορά ομόλογα του Δημοσίου κοψοχρονιά, τότε οι δηλώσεις Παπακωνσταντίνου γεννούν πολλά, μα πάρα πολλά ερωτήματα. Φυσικά μόνο ο δημόσιος, ανοιχτός έλεγχος των δημοσιονομικών του κράτους, αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης, μπορεί να δείξει ποιοι και πώς κερδοσκοπούν με την κατάσταση της χώρας σήμερα.

Ομως η κυβέρνηση, δια στόματος πρωθυπουρέχει ξεκαθαρίσει ποιον εκπροσωπεί και τίνος τα συμφέροντα υπερασπίζεται.

Πρωθυπουργικό πατατράκ

Στο πλαίσιο του Νταβός, ο αρχισυντάκτης των Financial Times, που συντόνιζε τη συζήτηση για την «Ευρώπη» (28.1), όπου συμμετείχαν οι Γ. Πα-δρέου, Nick Clegg, Jacob Wallenberg και Ζαν-Κλοντ Τρισέ, έκανε το λάθος να ρωτήσει τον Έλληνα πρωθυπουργό τα εξής:
"Ορισμένοι, όμως, θα μας ρωτήσουν: Γιατί τη στιγμή που ξαναγράφονται τα συμβόλαια, όπως π.χ. στον δημόσιο τομέα, που ο κόσμος χάνει τη δουλειά του και οι όροι των συνταξιοδοτικών συμβολαίων αλλάζουν, το συμβόλαιο αλλάζει, γιατί τελικά δεν θα αλλάξουν και οι όροι των συμβολαίων με εκείνους που αγοράζουν ομόλογα, ώστε να επομιστούν μέρος της ζημιάς;».
Με άλλα λόγια, ο δημοσιογράφος ρώτησε: Αφού τα συμβόλαια με τον εργαζόμενο και τον συνταξιούχο αλλάζουν μονομερώς από την κυβέρνηση εις βάρος τους, γιατί δεν μπορεί να γίνει το ίδιο και μετά συμβόλαια των ολογιούχων; Γιατί αυτοί δεν μπορούν να επωμιστούν μέρος της ζημιάς;

Ο κ. Παπανδρέου τα έχασε, άλλαξε χρώμα και ψέλλισε: «Το ερώτημα σας είναι θεωρητικό. Νομίζω ότι ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ θα μπορούσε να σας απαντήσει».
Δηλαδή, το αν θα πρέπει να φροντίσει κυβέρνηση να πληρώσουν τουλάχιστον μέρος της ζημιάς και εκείνοι που είναι οι πιο έχοντες, οι πιο κερδισμένοι, από όλους τους έχοντες και κατέχοντες, είναι ερώτημα «θεωρητικό», που θα πρέπει να απαντήσει ο κ. Τρισέ, δηλαδή ο αρχιτραπεζίτης της ευρωζώνης.

«Σε αυτό τον επικοινωνιακό κοσμό, οι δηλώσεις που κάνουμε εμείς οι πολιτικοί είναι μερικές φορές ισχυρότερες απ' ό,τι χρειάζεται. Γι' αυτό οι απαντήσεις που δίνουμε πρέπει να είναι εποικοδομητικές» πρόσθεσε με τέτοια αμηχανία ο κ. Παπανδρέου, που έκανε τον δημοσιογράφο να τον ειρωνευτεί: «Είναι φιλοσοφική η ρώτηση».

Τα χάχανα από το ακροατήριο προκάλεσαν ακόμη μεγαλύτερη αμηχανία στον πρωθυπουργό, ο οποίος, αντί να απαντήσει στην ερώτηση, έβαλε να παίξει η γνωστή κασέτα: «Καθόλου, θα έλεγα, όμως, ότι έχουμε πάρει μια απόφαση, μια σαφή απόφαση, να ακολουθήσουμε έναν δρόμο. Μάλιστα, αυτή είναι μια απόφαση που έχει ήδη ληφθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση: η επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους μας στο ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έγιναν συζητήσεις, επίσης, για τους όρουςτου δανείου. Βρίσκονται σε εξέλιξη».

Με άλλα λόγια, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του δεν χρειάζεται να προβληματίζονται για εναλλακτικές, απλώς ακολουθούν τον δρόμο που έχουν επιλέξει οι τραπεζίτες και οι Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν έχει καμιά σημασία που οδηγεί αυτός ο δρόμος ούτε αν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Η κυβέρνηση έχει κάνει την επιλογή της. Πετά ο γάιδαρος, λέει η Ε.Ε. και οι τραπεζίτες. Πετά, απαντούν περιχαρείς ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του. Κι αφού το λένε αυτοί, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να το αμφισβητήσει. Ούτε η ίδια η πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει «αξιοπιστία» στον διεστραμμένο κόσμο της σημερινής κυβερνητικής πρακτικής.

Προσωπικά αναρωτιέμαι: Πότε άλλοτε είχε η χώρα έναν τέτοιο πρωθυπουργό; Πότε άλλοτε υπήρχε τέτοια υποτέλεια και εθελοδουλία; Ο λόγος είναι απλός: Η σημερινή κυβέρνηση δεν διαπλέκεται απλώς με τα γνωστά επιχειρηματικά συμφέροντα, που νέμονται για δεκαετίες το κράτος, την οικονομία και την κοινωνία στην Ελλάδα. Δεν λειτουργεί απλώς ως εγγυητής των συμφερόντων των ισχυρών «εταίρων» μας.

Όχι. Με τη σημερινή κυβέρνηση, εγκαινιάζεται ένα νέο καθεστώς προς όφελος των πιο παρασιτικών και ληστρικών συμφερόντων της διεθνούς αγοράς, δηλαδή της τραπεζικής και χρηματιστικής ολιγαρχίας. Πρόκειται για συμφέροντα που δεν έχουν καμιά σχέση με την παραγωγή, αλλά ξέρουν να κερδίζουν υπέρογκα ποσά από τις χρεωστικές απαιτήσεις που συσσωρεύουν έναντι των οφειλετών τους, ιδιωτών και κρατών. Κι έτσι, με όπλο την τοκογλυφία, τις πολιτικές και οικονομικές εκδουλεύσεις έναντι δανείων, κερδίζουν αδρά, χωρίς τις επιβαρύνσεις και τα κόστη που συνδέονται με τις επενδύσεις στην παραγωγή.

Φαύλος κύκλος

Σήμερα, πολύ περισσότερο από ποτέ, οι τράπεζες και τα επενδυτικά κεφάλαια αποτελούν την κυρίαρχη μορφή της παγκόσμιας οικονομίας, πολύ πιο ισχυρή και πολύτιμη από ό,τι τα ίδια τα κράτη. Είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από την «παγκοσμιοποίηση» και την επιβολή της «παγκόσμιας διακυβέρνησης».
Το 2009 το ενεργητικό των τραπεζών ανήλθε σχεδόν στα 93 τρισ. δολ., όταν το παγκόσμιο ΑΕΠ έφτασε, σύμφωνα με το ΔΝΤ, στα 57,8 τρισ. δολ. Ειδικά στην Ε.Ε. και την ευρωζώνη, η κατάσταση είναι ακόμη εκρηκτική. Στην Ε.Ε. με ΑΕΠ το 2009 15,3 τρισ. δολ. το ενεργητικό των τραπεζών ανερχόταν σε 41,7 τρισ. δολ. Με άλλα λόγια, η οικονομική επιφάνεια των ευρωπαϊκών τραπεζών ήταν 2,7 φορές μεγαλύτερη από την οικονομική επιφάνεια των κρατών - μελών της Ε.Ε.

Έτσι, για να μπορέσει να υπάρξει ανάπτυξη σε μια οικονομία που βασίζεται σ' αυτά τα τεράστια ενεργητικά των τραπεζών, θα πρέπει οι τράπεζες να συνεχίσουν να δανείζουν και έτσι να διογκώνουν ακόμη περισσότερο τα ενεργητικά τους. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει τα κράτη και οι ιδιώτες να συνεχίσουν να αναζητούν δάνεια, δηλαδή να χρεώνονται ακόμη περισσότερο. Πώς είναι αυτό δυνατό στη σημερινή κατάσταση έκρηξης ιδιωτικού και δημοσίου χρέους;

Επίσημη δουλοπαροικία

Οι διεθνείς τοκογλύφοι και δανειστές δεν είναι η πρώτη φορά που επιβάλλουν καθεστώς πεονίας πάνω σε μια χώρα και στον λαό της με τη βοήθεια του ΔΝΤ.
Σύμφωνα με τον Μίλτον Φισκ, «το φαινόμενο της πεονίας του χρέους σημαίνει ότι οι εργάτες δαπανούν ένα σημαντικό μέρος της εργασίας τους όχι για την εθνική ανάπτυξη, αλλά για τις διεθνείς τράπεζες».

Τον Οκτώβριο του 1985 στη Νέα Υόρκη, σε μια διεθνή συνδιάσκεψη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ με αντικείμενο «Δημοκρατία στις διεθνείς σχέσεις», έγινε ιδιαίτερη μνεία στην επιβολή καθεστώτων πεονίας στις υπερχρεωμένες χώρες. Ο Τζόρτζ Γουόρντ (Νόμπελ Ιατρικής, 1967) είχε πει στη συνδιάσκεψη τα εξής: «Όσο ζηλότυπα και αν τα υπερχρεωμένα έθνη αντιμετωπίζουν την ανεξαρτησία και την κυριαρχία τους, έχουν καταστεί λόγω της υπερχρέωσης τους κάθε άλλο παρά ανεξάρτητα ή κυρίαρχα. Βρίσκονται σε μια κατάσταση την οποία θεωρώ ως εθνική πεονία. Μια αποικία, όπως ένας δούλος, βρίσκεται υπό κατοχή λόγω ιδιοκτησίας, όμως ένας πεόν βρίσκεται υπό κατοχή λόγω χρέους. Πεονία σημαίνει δουλεία λόγω χρέους».

Κράτος-πεόν

Όμως, μέχρι σήμερα, αυτό το καθεστώς πεονίας πάνω σε κράτη και λαούς ήταν άτυπο. Με τη δανειακή σύμβαση της Ελλάδας, χάρη στο ευρώ και στους σχεδιασμούς της Ε.Ε. για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και την «οικονομική διακυβέρνηση», για πρώτη φορά το καθεστώς πεονίας που επιβάλλεται σ' έναν λαό είναι καθ' όλα θεσμοθετημένο. Αυτό το νόημα έχουν, αφενός, οι συζητήσεις για επιμήκυνση και, αφετέρου, οι προτροπές για αναθεώρηση του Συντάγματος.

Ένα κράτος - πεόν χρειάζεται και το αντίστοιχο Σύνταγμα. Το ενδιαφέρον λοιπόν δεν είναι γιατί ενεργεί έτσι η κυβέρνηση. Ούτε γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση διαφωνεί μόνο με τον τρόπο διαχείρισης. Αλλά γιατί όλοι οι άλλοι στην Αριστερά συμπεριφέρονται λες και δεν συμβαίνει τίποτε σημαντικό. Λες και πρόκειται για μια από τα ίδια. Κι έτσι ασκούν την ίδια αντιπολίτευση όπως και πριν. Αρνούνται να δουν - σκοπίμως ή όχι, αδιάφορο - ότι έχουμε τη θεσμοθέτηση ενός πρωτοφανούς καθεστώτος πεονίας, δηλαδή μια δουλοπαροικία χρέους. Ποιον εξυπηρετεί αυτή η τύφλωση; Ποια συμφέροντα προάγει;


Διαγράφουμε τα χρέη ή διαγράφουμε τα κράτη;

Το δίλημμα που από την ίδια τη φύση της σημερινής κρίσης έχει προκύψει είναι απλό: Ή διαγράφουμε τα χρέη ή διαγράφουμε τα κράτη. Αν διαγράψουμε τα χρέη, θα δεινοπαθήσουν οι τράπεζες και οι επενδυτές ομολόγων, αλλά είναι σίγουρο ότι θα σωθούν τα κράτη και οι λαοί. Αν διαγράψουμε τα κράτη, θα διαγράψουμε μαζί και τους λαούς αυτών των κρατών, θυσία στον βωμό της
ανάκαμψης των διεθνών αγορών κεφαλαίου και της διάσωσης του οικοδομήματος της «παγκόσμιας διακυβέρνησης». Τι προέχει;

Η κυβέρνηση, το ΔΝΤ, η Ε.Έ. και οι αρχιτραπεζίτες μεριμνούν για το δεύτερο. Όμως κι αυτό δεν είναι εύκολο. Για να διασφαλιστούν οι χρεωστικές απαιτησεις των τραπεζιτών και των επενδυτών, δεν αρκεί πια η επιβολή των πολιτικών λιτότητας, ιδιωτικοποίησης και δραστικών περικοπών που για δεκαετίες εφαρμόζει το ΔΝΤ ανά την υφήλιο. Χρειάζεται κάτι παραπάνω. Χρειάζεται η υποθήκευση του συνόλου της χώρας, των πλουτοπαραγωγικών πηγών της, του εισοδήματος και της εργασίας του λαού της. Στην πράξη, αυτό σημαίνει επιβολή καθεστώτος πεονίας (peonage) πάνω σε λαούς και χώρες.

Τι είναι το καθεστώς πεονίας;

Πεονία ονομάζεται το καθεστώς όπου ο εργαζόμενος ασκεί ελάχιστο έως καθόλου έλεγχο στις συνθήκες και τους όρους της εργασίας του διότι είναι υπόχρεος στον δανειστή του. Σύμφωνα με τον ιστορικό Τζέιμς Ράσσελ, «ανάμεσα στους δυο πόλους της δουλείας και της ελεύθερης εργασίας υπάρχουν ενδιάμεσοι τύποι ανελεύθερης εργασίας - δουλοπαροικία, πεονία, καταναγκαστική εργασία... Οι πεόν ήταν αγρότες ή εργάτες γης δεμένοι με συγκεκριμένους γαιοκτήμονες ή εργοδότες λόγω των δανείων που τους χρωστούσαν. Στη θεωρία, ήταν υποχρεωμένοι να δουλέψουν μέχρι το χρέος να αποπληρωθεί. Στην πράξη, ο δανειστής παραποιούσε συχνά τους λογαριασμούς, ώστε το χρέος να μην αποπληρώνεται ποτέ και να συνεχίζει να αυξάνεται. Το χρέος μπορούσε να μεταβιβαστεί ως υποχρέωση και στα παιδιά του οφειλέτη...

Η πεονία υπήρχε από την αρχαιότητα έως, λίγο ως πολύ, τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα σε μεγάλο αριθμό χωρών». Σύμφωνα με το δίκαιο των ΗΠΑ, «πεονία είναι μια κατάσταση ή συνθήκη υποχρεωτικής υπηρεσίας-βασισμένη πάνω στο χρέος ενός προσώπου προς ένα άλλο».

* Ο Δημήτης Καζάκης είναι οικονομολόγος αναλυτής και το κείμενο του δημοσιεύτηκε στο "Ποντίκι" 3/2/2011

Wednesday, January 26, 2011

Τσόμσκυ, Μπάτλερ, Βάλερσταιν υπογράφουν κατά της αστυνομικής βίας στην Ελλάδα
αναδημοσίευση από http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com

Μήνυση Αμερικανίδας υπηκόου κατά ομάδων ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ και κείμενο κατά της αστυνομικής βίας από επιφανείς ακαδημαικούς.


Μήνυση εναντίον των αστυνομικών των μονάδων ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ καθώς και των επικεφαλής διοικητών τους εν υπηρεσία, αλλά και κατά παντώς υπευθύνου, με κατηγορίες για απόπειρα ανθρωποκτονίας, άσκηση παράνομης βίας από κοινού και κατ’εξακολούθηση, παράβαση καθήκοντος αλλά και κατάχρηση εξουσίας κατέθεσε σήμερα η Αμερικανίδα υπήκοος B.P. που δέχτηκε απρόκλητη επίθεση από τις αστυνομικές δυνάμεις στις 15 Νοεμβρίου 2010. Η μήνυση υποστηρίζεται από καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων καθώς και από ιατρικές γνωματεύσεις. Στη μηνυτήρια κατάθεση συμπεριλαμβάνεται κείμενο που υπογράφεται από 151 δικηγόρους, δημοσιογράφους, πτυχιακούς φοιτητές, και προσωπικότητες της Αμερικανικής ακαδημαϊκής κοινότητας συμπεριλαμβανομένων και των επιφανών καθηγητών Νόαμ Τσόμσκι, Τζούντιθ Μπάτλερ και Εμμάνουελ Βάλερσταιν. Οι υπογράφοντες το κείμενο χαρακτηρίζουν την επίθεση δολοφονική, απαιτώντας τη πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης, από ανεξάρτητη ερεύνα, για τον εντοπισμό και την καταδίκη των υπευθύνων.

Τα γεγονότα είναι γνωστά και έχουν ως εξής: Στις 15 Νοεμβρίου 2010, κατά τον τριήμερο εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου, λίγο πριν το τέλος πορείας- συλλαλητηρίου που καλούσαν φοιτητικοί σύλλογοι, ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και οργανώσεις και κόμματα της αριστεράς (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α και ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ) ενάντια στα υπό ψήφιση οικονομικά και πολιτικά μέτρα της ελληνική Κυβέρνησης και ενάντια στο πρόγραμμα του μνημονίου που συνυπέγραψε με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., αστυνομικοί των μηχανοκίνητων δυνάμεων (ΔΕΛΤΑ και ΔΙΑΣ) επιτέθηκαν στην Αμερικανίδα υπήκοο,που συμμετείχε στην πορεία. Σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες η 27χρονη Αμερικανίδα, βάρους 48 κιλών, χτυπήθηκε με γκλοπ και κλωτσιές κατ’ επανάληψη στο κεφάλι ενώ ήδη ήταν αναίσθητη και αιμοραγούσε. Ο ξυλοδαρμός συνεχίσθηκε σε παρακείμενο πεζοδρόμιο στο οποίο σύρθηκε από τους αστυνομικούς όπου και εγκαταλείφθηκε εξαιτίας της κατάστασης της. Μεταφέρθηκε στα επείγοντα του Ερυθρού Σταυρού και νοσηλεύτηκε για τρεις μέρες με πολλαπλά τραύματα στο κεφάλι, στη πλάτη , τους ώμους, τον αυχένα και την κοιλιακή χώρα ενώ διαγνώστηκε κάταγμα στο κεφάλι και μόνιμη βλάβη του εσωτερικού του αυτιού, από τα οποία υποφέρει μέχρι και τώρα. Η Β.P. είναι ακόμη ζωντανή από καθαρή τύχη.

Αυτή η συμπεριφορά των μηχανοκίνητων δυνάμεων δεν είναι μεμονωμένη αλλά συστηματική. Το περιστατικό έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο περιστατικών αστυνομικής αυθαιρεσίας και απρόκλητης και αλόγιστης χρήσης θανατηφόρας βίας από αστυνομικούς που έχουν επανηλειμένως καταγγελθεί μέχρι σήμερα χωρίς αποτέλεσμα.
ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Επισυνάπτονται φωτογραφίες που τραβήχτηκαν κατά τη μεταφορά της Αμερικανίδας υπηκόου στον Ερυθρό Σταυρό, μετάφραση από τα Αγγλικά του κειμένου της Διεθνούς Πρωτοβουλίας Ενάντια Στην Αστυνομική Καταστολή.

Οι υπογραφές μπορούν να βρεθούν στην ηλεκτρονική διεύθυνση:

http://www.ipetitions.com/petition/opposegreekpolicerepression/signatures?page=1

Δήλωση

Εμείς, οι υπογράφοντες/ουσες, είμαστε διδάσκοντες/ουσες, φοιτητές/τριες, δικηγόροι και δημοσιογράφοι από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη που πιστεύουμε πως όλοι οι άνθρωποι ανά την υφήλιο θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν μειοψηφικές απόψεις και να διαδηλώσουν για την κοινωνική αλλαγή. Ενημερωθήκαμε πως η Ομάδα “Δέλτα” στην Ελλάδα στερεί από τους διαδηλωτές τα δικαιώματα αυτά ασκώντας σωματική βία σε βάρος τους. Καλούμε σε μια ενδελεχή έρευνα και απόδοση ευθυνών σε όσους ευθύνονται για τα κρούσματα αστυνομικής βίας.

Στις 15 Νοεμβρίου 2010, κατά τη διάρκεια πορείας που είχε καλεστεί από εργατικά συνδικάτα και αριστερές οργανώσεις ενάντια στη παρουσία του ΔΝΤ στην Ελλάδα, οι δυνάμεις Δέλτα της αστυνομίας επιτέθηκαν σε μέλος της διεθνούς κοινότητας σχεδόν δολοφονικά – μια Αμερικανίδα ακτιβίστρια και συγγραφέα βάρους 48 κιλών η οποία χτυπήθηκε μέχρι να πέσει αναίσθητη με αιχμηρό αντικείμενο και στη συνέχεια κλωτσήθηκε και χτυπήθηκε στο κεφάλι, το λαιμό, την πλάτη και την κοιλιακή χώρα. Αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν τη χρήση βίας από αρκετούς αστυνομικούς για μεγάλο χρονικό διάστημα και ενώσω η διαδηλώτρια ήταν ήδη αναίσθητη, πεσμένη στο έδαφος και με αίμα να τρέχει από το κεφάλι της. Μεταξύ των πολλαπλών της τραυματισμών περιλαμβάνονται η εγκεφαλική αιμορραγία, διάσειση κρανίου και μόνιμη βλάβη στην ακοή.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ομάδα Δέλτα πραγματοποιεί μια τόσο βίαια επίθεση ενάντια σε διαδηλωτές στην Αθήνα – χαρακτηριστικά, η ομάδα
“Δικαίωμα” κατέθεσε μήνυση εναντίον της ομάδας Δέλτα την προηγούμενη εβδομάδα για την προσπάθειά της να διαλύσει πορεία με την επίθεση εναντίον του μπλοκ αυτής κατά τη διάρκεια της Γενικής Απεργίας της 15ης Δεκέμβρη 2010. Μήνυση έχει επίσης καταθέσει η καθηγήτρια κα. Αγγελική Κουτσουμπού, η οποία τραυματίστηκε σοβαρά όταν άνδρες της Ομάδας Δέλτα την χτύπησαν με τις μηχανές τους κατά τη διάρκεια της πορείας της 6ης Δεκέμβρη 2009.

Τα μέλη της ομάδας Δέλτα δύνανται να δράσουν με ατιμωρησία ενάντια σε διαδηλωτές και είναι δύσκολο να εντοπιστούν, καθώς δεν έχουν εμφανώς αριθμούς ή ονόματα στις στολές τους.

Είναι απαράδεκτο το γεγονός πως η Ελληνική κυβέρνηση, τη στιγμή αυτή της όξυνσης της κρίσης και της διεθνούς αστάθειας, επιλέγει να στρέψει τις αστυνομικές της δυνάμεις εναντίον της νόμιμης εκφοράς πολιτικού λόγου, χτυπώντας και παρενοχλώντας διαδηλωτές.

Εμείς, οι υπογράφοντες/ ουσες, απαιτούμε την πλήρη δημοσίευση των στοιχείων της Ομάδας Δέλτα που είναι υπεύθυνη για την επίθεση της 15ης Νοέμβρη. Οι αστυνομικοί που πραγματοποίησαν και που έδωσαν εντολή για την επίθεση αυτή πρέπει να τιμωρηθούν και πρέπει να παρθούν αποτελεσματικά μέτρα ώστε να σταματήσει η ατιμωρισία που απολαμβάνει η Oμάδα δέλτα, ώστε να αποφευχθεί περαιτέρω βία.

http://www.ipetitions.com/petition/opposegreekpolicerepression/

Tuesday, January 25, 2011

Κείμενο Απεργών Μεταναστών, Ιανουάριος 2011

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.

http://hungerstrike300.blogspot.com



Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοι από τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Οι πολυεθνικές της Δύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δεν μας άφησαν άλλη επιλογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτα της Ευρώπης. Η Δύση που καταληστεύει τον τόπο μας, με το απείρως καλύτερο βιοτικό επίπεδο από εκεί, είναι για μας η μοναδική ελπίδα να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Ήρθαμε (με κανονική ή όχι είσοδο) στην Ελλάδα και δουλεύουμε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους έλληνες συναδέλφους.

Το τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για εμάς. Όσο κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα, τόσο ο μετανάστης παρουσιάζεται ως φταίχτης, ως ο υπαίτιος για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των ελλήνων εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών. Η προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων έχει πλέον γίνει η επίσημη γλώσσα του κράτους για το μεταναστευτικό. Η φρασεολογία τους αναπαράγεται πλέον αυτούσια από τα ΜΜΕ όταν μιλάνε για εμάς. Οι «προτάσεις» τους πλέον εξαγγέλλονται ως κυβερνητικές πολιτικές. Τείχος στον Έβρο, πλωτά στρατόπεδα και ευρωστρατός στο Αιγαίο, πογκρόμ και τάγματα εφόδου στις πόλεις, μαζικές απελάσεις. Πάνε να πείσουν τους έλληνες εργαζόμενους, πως συνιστούμε ξαφνικά απειλή για αυτούς, πως εμείς φταίμε για την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις.

Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμε εμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή μας για να σταματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας. Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες. Ζητάμε από τους έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας. Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, εμείς και τα παιδιά μας.

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη. Βάζουμε την ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για ένα αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς.

Ιανουάριος 2011
Η Συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας

Tuesday, January 18, 2011

Μια επανάσταση στη γειτονιά σας...

Στις 17 Δεκεμβρίου ο 26χρονος Μοχάμεντ Μπουαζίζι αποφάσισε πως οι σπουδές του στην πληροφορική δεν ήταν τελικά ικανές να αλλάξουν τη ζωή του.
Στεκόμενος λοιπόν μπροστά σε ένα κυβερνητικό κτήριο περιέλουσε το εαυτό του με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε.
Λίγες μέρες αργότερα υπέκυψε στα εγκαυματά του.
Λίγες μέρες αργότερα η Δημοκρατία χτυπάει την πόρτα της Τυνησίας
Και δεν το κάνει δειλά δειλά...

Τιμή και δόξα