Ο αγώνας του Τυνησιακού λαού ο οποίος ανέτρεψε τον Zine al-Abidine Ben Ali δεν έχει ακόμα τελειώσει. Οι διαδηλώσεις ενάντια στην προσωρινή κυβέρνηση, η οποία ανέλαβε να εξασφαλίσει τους σκοπούς της επανάστασης, συνεχίζονται. Πολλοί από τους νεολαίους που συμμετέχουν σε αυτές συλλαμβάνονται από την αστυνομία της Τύνιδας.
Στις διαδηλώσεις αυτές το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται καθημερινά: εξαγριωμένοι διαδηλωτές κατεβαίνουν στην κεντρική λεωφόρο της Τύνιδας όπου η αστυνομία τους επιτίθεται με δακρυγόνα και κάνει προσαγωγές με σκοπό να διαλύσει τις συγκεντρώσεις. Ένας από τους διαδηλωτές, ο Majid Saidi, υποστηρίζει πως οι διαδηλώσεις είναι ενάντια στην αντεπανάσταση – όπως την ονομάζει – η οποία δρομολογήθηκε από πρόσωπα ακόμα πιστά στο καθεστώς του Ben Ali. Ο Majid Saidi δηλώνει χαρακτηριστικά: “Ποτέ δεν είχαμε δει τόση βαρβαρότητα από την αστυνομία, ούτε κατά την περίοδο του Bourguiba, ούτε υπό το καθεστώς του Ben Ali αλλά ούτε και υπό την Γαλλική κατοχή.”
Στις 4 Μαΐου ένα βίντεο εμφανίστηκε στο facebook. Ο πρώην υπουργός εσωτερικών, Farhat Rajhi - ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής στην Τυνησία - υποστήριζε πως άνθρωποι πιστοί στον Ben Ali κρατάνε ακόμα καίριες θέσεις και σχεδιάζουν στρατιωτικό πραξικόπημα ανάλογα με το πιο θα είναι το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιουλίου. Στην μεταεπαναστατική Τυνησία δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν οι κατηγορίες είναι αληθείς ή όχι. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι δηλώσεις επιβεβαίωσαν τις υποψίες μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης. Όπως πολύ καλά το έθεσε ένας άλλος διαδηλωτής, ο Imen Megri, “είναι αλήθεια ότι ο Ben Ali δεν είναι πια στη χώρα αλλά το καθεστώς του συνεχίζει να ζει”.
Οι πρακτικές της λογοκρισίας και της αστυνομικής βαρβαρότητας, οι οποίες όλοι πίστευαν ότι ανήκουν στο παρελθόν, επέστρεψαν. Η δημοσιογράφος Marwa Rekik συνελήφθη από την αστυνομία την ώρα που κάλυπτε τις διαδηλώσεις. 'Όπως η ίδια δήλωσε οι αστυνομικοί άρπαξαν το τηλέφωνο και την κάμερα της και την χτύπησαν στο κεφάλι με αποτέλεσμα να διακομιστεί στο νοσοκομείο και να έχει πέντε ράμματα στο κεφάλι. Δεκατέσσερις άλλοι δημοσιογράφοι δήλωσαν πως χτυπήθηκαν από την αστυνομία.
Η κυβέρνηση αρνήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις των δημοσιογράφων, αλλά σε μία τηλεοπτική συνέντευξη ο προσωρινός πρωθυπουργός, Beji Caid Sebsi αρνήθηκε τις κατηγορίες για αντεπανάσταση και αποκάλεσε τον Farhat Rajhi ψεύτη. Υποστήριξε πως ο ξυλοδαρμός των δημοσιογράφων ήταν λάθος και απλώς ένα μεμονωμένο γεγονός. Η Marwa Rekik εμφανίστηκε δύσπιστη απέναντι στις δηλώσεις του πρωθυπουργού και δήλωσε πως στο γεγονός υπήρχαν δεκατέσσερις δημοσιογράφοι που μπορούν να επιβεβαιώσουν το γεγονός.
Η αισιοδοξία που προκλήθηκε μετά την επανάσταση του Ιανουαρίου έχει δώσει τη θέση της στο φόβο. Η επανάσταση δεν έχει τελειώσει ακόμα και για την πραγματοποίηση των στόχων της υπάρχει πολύς δρόμος. Η μόνη επιλογή για τον Τυνησιακό λαό είναι να συνεχίσει τον αγώνα. “Δεν ήμαστε εδώ για να ζητήσουμε απλώς ψωμί και μεγαλύτερους μισθούς: Αυτό που θέλουμε είναι αξιοπρέπεια,” δήλωσε η Houdi Ben Aisha κρατώντας ένα πλακάτ που έγραφε “Χωρίς Δικαιοσύνη δεν υπάρχει Ειρήνη.”
Don Duncan, Le Monde Diplomatique, June 2011
Μετάφραση: Πράπας Δημήτρης 05/06/2011
Διαβάστε το στα αγγλικά
Στις διαδηλώσεις αυτές το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται καθημερινά: εξαγριωμένοι διαδηλωτές κατεβαίνουν στην κεντρική λεωφόρο της Τύνιδας όπου η αστυνομία τους επιτίθεται με δακρυγόνα και κάνει προσαγωγές με σκοπό να διαλύσει τις συγκεντρώσεις. Ένας από τους διαδηλωτές, ο Majid Saidi, υποστηρίζει πως οι διαδηλώσεις είναι ενάντια στην αντεπανάσταση – όπως την ονομάζει – η οποία δρομολογήθηκε από πρόσωπα ακόμα πιστά στο καθεστώς του Ben Ali. Ο Majid Saidi δηλώνει χαρακτηριστικά: “Ποτέ δεν είχαμε δει τόση βαρβαρότητα από την αστυνομία, ούτε κατά την περίοδο του Bourguiba, ούτε υπό το καθεστώς του Ben Ali αλλά ούτε και υπό την Γαλλική κατοχή.”
Στις 4 Μαΐου ένα βίντεο εμφανίστηκε στο facebook. Ο πρώην υπουργός εσωτερικών, Farhat Rajhi - ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής στην Τυνησία - υποστήριζε πως άνθρωποι πιστοί στον Ben Ali κρατάνε ακόμα καίριες θέσεις και σχεδιάζουν στρατιωτικό πραξικόπημα ανάλογα με το πιο θα είναι το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιουλίου. Στην μεταεπαναστατική Τυνησία δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν οι κατηγορίες είναι αληθείς ή όχι. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι δηλώσεις επιβεβαίωσαν τις υποψίες μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης. Όπως πολύ καλά το έθεσε ένας άλλος διαδηλωτής, ο Imen Megri, “είναι αλήθεια ότι ο Ben Ali δεν είναι πια στη χώρα αλλά το καθεστώς του συνεχίζει να ζει”.
Οι πρακτικές της λογοκρισίας και της αστυνομικής βαρβαρότητας, οι οποίες όλοι πίστευαν ότι ανήκουν στο παρελθόν, επέστρεψαν. Η δημοσιογράφος Marwa Rekik συνελήφθη από την αστυνομία την ώρα που κάλυπτε τις διαδηλώσεις. 'Όπως η ίδια δήλωσε οι αστυνομικοί άρπαξαν το τηλέφωνο και την κάμερα της και την χτύπησαν στο κεφάλι με αποτέλεσμα να διακομιστεί στο νοσοκομείο και να έχει πέντε ράμματα στο κεφάλι. Δεκατέσσερις άλλοι δημοσιογράφοι δήλωσαν πως χτυπήθηκαν από την αστυνομία.
Η κυβέρνηση αρνήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις των δημοσιογράφων, αλλά σε μία τηλεοπτική συνέντευξη ο προσωρινός πρωθυπουργός, Beji Caid Sebsi αρνήθηκε τις κατηγορίες για αντεπανάσταση και αποκάλεσε τον Farhat Rajhi ψεύτη. Υποστήριξε πως ο ξυλοδαρμός των δημοσιογράφων ήταν λάθος και απλώς ένα μεμονωμένο γεγονός. Η Marwa Rekik εμφανίστηκε δύσπιστη απέναντι στις δηλώσεις του πρωθυπουργού και δήλωσε πως στο γεγονός υπήρχαν δεκατέσσερις δημοσιογράφοι που μπορούν να επιβεβαιώσουν το γεγονός.
Η αισιοδοξία που προκλήθηκε μετά την επανάσταση του Ιανουαρίου έχει δώσει τη θέση της στο φόβο. Η επανάσταση δεν έχει τελειώσει ακόμα και για την πραγματοποίηση των στόχων της υπάρχει πολύς δρόμος. Η μόνη επιλογή για τον Τυνησιακό λαό είναι να συνεχίσει τον αγώνα. “Δεν ήμαστε εδώ για να ζητήσουμε απλώς ψωμί και μεγαλύτερους μισθούς: Αυτό που θέλουμε είναι αξιοπρέπεια,” δήλωσε η Houdi Ben Aisha κρατώντας ένα πλακάτ που έγραφε “Χωρίς Δικαιοσύνη δεν υπάρχει Ειρήνη.”
Don Duncan, Le Monde Diplomatique, June 2011
Μετάφραση: Πράπας Δημήτρης 05/06/2011
Διαβάστε το στα αγγλικά
No comments:
Post a Comment